droog magazine
HOME   
UITGEVERIJ   
UTRECHT 
FONDS   

versie: 1 Mei 2018 - NIOD-begin | beginpagina Droog Magazine



Hitlers Ende / The death of Hitler


Of: het bedrog
van Jean-Christophe Brisard en Lana Parshina in De dood van Hitler

extra:

Philippe Charlier - een omstreden onderzoeker
De canard van De Standaard
Het Hitler-probleem bij Historiek


Nieuws: Engelse vertaling in aantocht (sept. 2018)

Door Jaap van den Born en Bart FM Droog


Introductie


In 1995 verschenen twee goed doorwrochte werken over de dood van Hitler en de verwerking van diens lijk.

Hitlers Ende

De Duitse historicus Anton Joachimsthaler publiceerde in dat jaar Hitlers Ende, waarin hij zeer zorgvuldig Hitler in de laatste weken van zijn leven, diens zelfmoord en de poging tot verbranding van diens lijk in de tuin van de Reichskanzlei beschrijft. Ook besteedt hij uitgebreid aandacht aan de gebitsidentificatie, de verwarrende uitlatingen van de Sovjets over Hitlers lot en de daardoor ontstane samenzweringstheorieën.

Ook het proces dat in 1956 in West-Duitsland plaats vond en waarbij Hitler officiëel dood verklaard werd, komt uitgebreid aan de orde. Joachimsthaler citeert daarbij overvloedig uit destijds afgelegde getuigenverklaringen van SS-ers die bij de poging om Hitlers en Eva Brauns stoffelijke restanten te cremeren betrokken waren. Het merendeel van deze SS-ers was begin mei 1945 door de Sovjets gevangen genomen en eerst in 1955, na uitgebreide en soms zelfs gekmakende verhoren, vrijgelaten.

Hitlers Ende van Anton Joachimsthaler was dé bron waaruit Joachim Fest putte voor diens in 2004 verfilmde bestseller Der Untergang - het is daarom vrijwel ondenkbaar dat Brisard en Pershina Joachimsthaler boek niet kennen - toch blijft het ongenoemd in hun boek uit 2018.







Joachimsthalers studie maakt het zonneklaar dat Hitler en Eva Braun op 30 april 1945 in de Führerbunker onder de tuin van de Reichskanzlei te Berlijn zelfmoord hebben gepleegd. Hun lijken zijn daarna bovengronds gebracht en in de tuin van de Reichskanzlei verbrand. Volgens Joachimsthaler zodanig dat er niets meer van overbleef - wat o.i. een van de weinige foute conclusies die deze gedegen onderzoeker in zijn diepgaande Hitlerstudies trok. Sovjetsoldaten namen namelijk op 5 mei 1945 twee deels verkoolde lijken uit een granaattrechter boven de Führerbunker mee voor autopsie.

 
"When the Soviet victors arrived there on 2 May they immediately began a vigorous search for the bodies of Hitler and Eva Braun. Nine days later, they showed the dental technician Fritz Echtmann, who had worked for Hitler's dentist, Dr. Johann Hugo Blaschke, since 1938, a cigar-box containing part of a jaw-bone and two dental bridges. He was able to identify from his records one of the bridges as that of Hitler, the other as Eva Braun's. The lower jaw-bone, too, was Hitler's."

Ian Kershaw. Hitler. 1936-45: Nemesis, 2000. blz 831.

 

Op 8 mei 1945 worden deze twee karkassen positief geïdentificeerd als Hitler en Braun. Na enige omzwervingen belandden hun restanten (minus een kaakstuk en een schedeldakfragment), de lijken van het gezin Goebbels en generaal Krebs, alsmede de karkassen van Hitlers twee honden in een tijdelijk graf op een Sovjetkazerneterrein in Maagdenburg.

Als in 1970 het kazerneterrein zal worden teruggegeven aan de DDR, vreest Andropov, toenmalig chef van de KGB, dat neonazi's op een of andere manier lucht zullen krijgen van dit graf en het mogelijk tot bedevaartsoord zullen uitroepen. Hij laat de restanten opgraven en ze op een vuilbrandingsplaats bij Schönebeck verbranden. Wat dan nog rest wordt vermalen en in een zijriviertje van de Elbe gegooid.

Wat de Sovjets toen niet wisten, was dat dit vlakbij het prehistorische 'Ringheiligtum Pömmelte' gebeurde, waar zo'n vierduizend jaar geleden op grote schaal mensen werden geofferd. Dat heiligdom, tegenwoordig bekend als het Duitse Stonehenge, werd eerst na de val van de Muur ontdekt. Maar dit terzijde.

The death of Hitler. The full story with new evidence from secret Russian Archives

Dit allemaal (exlusief het Duitse Stonehengedetail) staat beschreven in het in 1995 verschenen boek The death of Hitler. The full story with new evidence from secret Russian Archives van de Russische Ada Petrova en de Britse Peter Watson.

Ook deze auteurs trekken op sommige punten verkeerde conclusies; zo menen ze dat een schetsboek dat Sovjetsoldaten in mei 1945 in de Führerbunker vonden en dat in Moskou bewaard wordt, een schetsboek met tekeningen en aquarellen van Hitler zou zijn. Maar voor de theorie dat die schilderingen en tekeningen daadwerkeklijk door Hitler gemaakt zijn ontbreekt elk hard bewijs.

Desalniettemin: beide boeken, dat van Joachimsthaler en van Petrova/Watson, zijn gedegen studies, waarin vrijwel alle aspecten rond de dood van Hitler - óók de naoorlogse geruchten dat de onbeste man uit Berlijn ontkomen zou zijn - afdoende behandeld zijn. Na 1995 zijn er dan ook geen nieuwe feiten bekend geworden.

2018. La mort d'Hitler. Dans les dossiers secret du KGB

Des te vreemder is de verschijning van het boek La mort d'Hitler. Dans les dossiers secret du KGB van de Franse journalist Jean-Christophe Brisard en de Russisch-Amerikaanse Lana Parshina in 2018, waarvan ook een Nederlandse vertaling verschijnt: De dood van Hitler. Het ware verhaal.

Het boek wordt gepresenteerd als zou het 'nieuws' bevatten over Hitlers dood - maar er staat helemaal niets aan relevant nieuws in - alles wat in dit boek opgelepeld wordt, staat al beschreven in voornoemde boeken uit 1995. Die, en dat is wel het merkwaardigste, niet worden genoemd in het bronnenapparaat - terwijl er toch overduidelijk leentjebuur uit is gespeeld. Hoewel er niet letterlijk uit geciteerd is, heet gebruikmaking van materiaal uit andere bronnen zonder dat expliciet te vermelden simpelweg: plagiaat.

Staat er dan werkelijk niets nieuws in dit Franse boek? Jawel - twee dingen, maar die hebben geen enkel verband met Hitler. In 2009 beweerde de Amerikaanse archeoloog Nick Bellantoni dat voor een History Channel-documentaire DNA-onderzoek had verricht op botfragmenten van het in Moskou bewaarde en aan Hitler toegeschreven schedeldakje. Er is alleen geen enkel bewijs dat deze Amerikaan ooit toegang had tot dat materiaal. Wat geen nieuws is over Hitler, maar wel iets zegt over de betrouwbaarheid van allerhande documentaires bij History Channel en andere geschiedeniszenders.

Bronnen

Anton Joachimsthaler. Hitlers Ende. Legenden und Dokumente. Mit 138 Abbildungen und Dokumenten. Herbig, [München], 2. überarbeitete Auflage 2004 (1. Auflage 1995).

Ada Petrova and Peter Watson. The Death of Hitler. The Full Story with New Evidence from Secret Russian Archives. W.W. Norton & Company. New York / London, [1995]. € 14,49.
Ian Kershaw. Hitler. 1936-45: Nemesis. Allen Lane/Penguin Books, Harmondsworth, 2000.
Jean-Christophe Brisard en Lana Pershina De dood van Hitler. Het ware verhaal. Polis / Nieuw Amsterdam, 2018. 320 blz. € 22,50. Vertaling van La mort d’Hitler. Dans les dossiers secret du KGB. Fayard, 2018.

back up

Philippe Charlier - alarmbellen


Het andere 'nieuws' is dat de Franse 'gerechtelijk geneeskundige' en archeoloog-antropoloog Philippe Charlier meegewerkt heeft aan dit boek. De aanwezigheid van diens naam is een alarmbel op zich. Want deze wetenschapper duikt steeds op in verband met restanten die worden toegeschreven aan bekende persoonlijkheden uit de wereldgeschiedenis. In het boek wordt hij op blz. 228 als volgt omschreven:

 
"In maar een paar jaar tijd heeft deze arts een sterke reputatie opgebouwd, namelijk dat hij historische raadsels oplost. De beroemdste slachtoffers van moord uit de geschiedenis spreken onder zijn behendige vingers. Gif, steekwapen, pistool, niets ontgaat hem. Zijn palmares imponeert niet alleen zijn collega’s, maar ook het grote publiek in de hele wereld. De resten van allerlei koningen zijn door zijn handen gegaan, zoals Hendrik IV, Lodewijk IX de Heilige en Richard I Leeuwenhart, evenals van mythische figuren als Jeanne d’Arc of de volksmenner van de Franse Revolutie, de verschrikkelijke Robespierre…"
 

In werkelijkheid plaatsen serieuze wetenschappers zeer grote vraagtekens bij de werkwijzen en conclusies van Philippe Charlier (zie Sandrine Cabut. Polémiques sur le crâne supposé d’Henri IV. Le Monde, 20-01-2014).

En bij ieder die ook maar een greintje van geschiedenis weet, zullen alle alarmbellen rinkelen als iemand claimt de restanten van bijvoorbeeld Jeanne d'Arc onderzocht te hebben. En voor wie zich een beetje in deze materie verdiept, gaan nog méér alarmbellen rinkelen.

back up

De alarmbellen, in chronologische volgorde

Richard I Leeuwenhart (1157-1199)
Lodewijk IX (1214-1270)
Jeanne d'Arc (ca. 1412-1431)
Henri IV (1553-1610)
Robespierre (1758-1794)
Adolf Hitler (1889-1945)


Richard I Leeuwenhart (1157-1199)
a.k.a. Richard I Lionheart, Richard Coeur de Lion

Philippe Charlier heeft een witbruin poeder onderzocht, dat in een loden kistje zat dat in 1838 in de Notre Dame-kathedraal te Rouen was opgegraven. Op het kistje was deze inscriptie aangebracht: 'Hic jacet cor Ricardi regis anglorum' (Hier[in] ligt het hart van Richard, koning der Engelsen).

De tombe van koning Richard I in de abdij van Fontevrault.
CC BY-SA 3.0. Adam Bishop, 2011

Zijn lichaam werd begraven in de abdij van Fontevrault. Zijn gebalsemde hart werd in een loden kistje in de kathedraal van Notre Dame te Rouen bijgezet. Kistje en inhoud zouden dus authentiek kunnen zijn. Maar dit gegeven zou ook vervalsers geïnspireerd kunnen inspireren.

Diepgaand onderzoek naar dit kistje of wat ermee gebeurd is tussen 1838 en 2012 heeft niet plaats gevonden. C14-analyse van de inhoud heeft niet plaats gevonden.

Hoe het ook zij: Charlier deed toxocologisch en pollenonderzoek op dit poeder. Of dit poeder inderdaad eens het hart van Richard Leeuwenhart is geweest, valt niet te zeggen. Maar stel dat het wel zo was: het onderzoek leverde alleen informatie op over balsemtechnieken ca. 1200, niets over de Engelse koning.

Bronnen

Geoffrey Wallis Steuart Barrow. Richard I. King of England. Encyclopaedia Britannica, [gezien 05-04-2018].
https://www.britannica.com/biography/Richard-I-king-of-England
Philippe Charlier, co-auteurs Joël Poupon, Gaël-François Jeannel, Dominique Favier, Speranta-Maria Popescu, Raphaël Weil, Christophe Moulherat, Isabelle Huynh-Charlier, Caroline Dorion-Peyronnet, Ana-Maria Lazar, Christian Hervé & Geoffroy Lorin de la Grandmaison. The embalmed heart of Richard the Lionheart (1199 A.D.): a biological and anthropological analysis. Scientific Reports volume 3, Article number: 1296, Nature, 28-02-2013.

https://www.nature.com/articles/srep01296/figures/1
Rebecca Morelle. Richard the Lionheart's mummified heart analysed. BBC World Service, 28-02-2013
http://www.bbc.com/news/science-environment-21609783
Maxime Lambert. Le cœur embaumé du roi Richard Cœur de Lion dévoile ses mystères. Maxisciences.com, 01-03-2013.
http://www.maxisciences.com/roi/le-c-ur-embaume-du-roi-richard-c-ur-de-lion-devoile-ses-mysteres_art28782.html
Afbeelding: Adam Bishop. Effigy of Richard I of England in the church of Fontevraud Abbey.

https://commons.wikimedia.org/wiki/File%3AChurch_of_Fontevraud
_Abbey_Richard_I_effigy.jpg

back up

Lodewijk IX(1214-1270)
a.k.a. Louis IX en Saint Louis/Sint Lodewijk

Deze Franse vorst, die al op twaalfjarige leeftijd tot koning gekroond werd, overleed in 1270 te Tunis. Naar goed middeleeuws gebruik werd hij na zijn dood in stukken gesneden. Zijn gebalsemde ingewanden werden bewaard in de abdij van Monreale te Sicilië. Hij werd in 1297 heilig verklaard. In 1894 werd een deel van z'n vermeende ingewanden geschonken aan de kathedraal van Tunis.


Links: Een contemporaine afbeelding van Lodewijk IX, ca. 1230.

Nu had paus Leo XIII rond 1895 dringend geld nodig. Er ontstond een levendige handel in relikwieën om de pauselijke kassen te spekken, waarbij niet al te scrupuleus te werk werd gegaan. Hij hief onder meer de ban op de reproducties van de zweetdoek van Veronica op.

Geestelijken maakten van deze reproducties relikwieën van de tweede orde, door ze aan te raken met de 'echte' zweetdoek. De paus hield hierbij het monopolie. De zweetdoeken van de tweede rang werden dan ook altijd met een kaartje geleverd, waarop de handtekening van de kanunnik van de St. Pieterskathedraal stond, plus een fraai lakzegel. Op E-bay bestaat een levendige handel in deze weefsels.

Het 1894-deel van het verhaal is dan ook verdacht. Het is goed mogelijk dat restanten van een willekeurige dode naar Tunis zijn overgebracht.

Hoe het ook zij: in 1985 verhuisde deze reliek weer, nu naar de kathedraal van Versailles. Philippe Charlier en z'n team onderzochten deze aan Louis IX toegeschreven ingewanden (of beter gezegd: wat er nog van resteerde) in 2015, en plaatsten naar goed Charlieriaans gebruik geen enkel vraagteken bij de authenticiteit van het materiaal. Ze bekeken het met een microscoop en vonden sporen van een volwassen mannelijke schistosoma - een soort darmworm. Hieruit concludeerde Charlier dat koning Louis IX aan schistosomiasis (een worminfectie) leed. Tsja.

Het meest wonderbaarlijke aan dit verhaal is dat een gerenommeerd medisch vaktijdschrift deze pseudo-wetenschappelijke bevindingen publiceerde en daarmee authenticeerde.

bronnen

Jacques Levron. Louis IX, King of France. Encyclopaedia Britannica, [gezien 05-04-2018].
https://www.britannica.com/biography/Louis-IX
Images of Holy Faces relics. Holyfacedevotion.com, [gezien 03-04-2018].
http://www.holyfacedevotion.com/images.htm
Philippe Charlier, Françoise Bouchet, Raphaël Weil en Bruno Bonnet. Schistosomiasis in the mummified viscera of Saint Louis. Forensic Sci Med Pathol,(2016) 12.113-114. 22-10-2015.

https://www.deepdyve.com/lp/springer-journal/schistosomiasis-in-the-mummified-viscera-of-saint-louis-1270-ad-Nh0FA1fZBV?key=bioportfolio
Afbeelding: Blanche of Castile and King Louis IX of France; Author Dictating to a Scribe - Google Art Project.jpg
https://en.wikipedia.org/wiki/File:Blanche_of_Castile_and_King_Louis_IX_of_France;
_Author_Dictating_to_a_Scribe_-_Google_Art_Project.jpg

back up

Jeanne d'Arc (ca. 1412-1431)

Philippe Charlier heeft in 2006 bot-, as- en kledingresten onderzocht die in een pot zaten die in 1867 op een zolder van een Parijse apotheker opdook, en die volgens een 19de eeuwer as van de brandstapel van Jeanne d’Arc bevatte.

Van Jeanne d’Arc bestaat geen lijk: na haar executie op de brandstapel te Rouen, 30 mei 1431, is haar as vermalen en in de Seine verstrooid.

De enige conclusie die Charlier aanvankelijk kon trekken was dat volgens hem C14-datering uitwees dat een kledingrestant uit de pot uit de 15de eeuw zou dateren.

Er is dus geen enkel bewijs dat restanten van Jeanne d'Arc door Charlier onderzocht zijn. Toch wordt dit in het boek uit 2018 stellig beweerd.

En om het nog vreemder te maken: in 2007 beweerde Charlier dat de restanten in de pot van een Egyptische mummie stamden, die ergens tussen de zesde en derde eeuw vóór Christus gestorven was. Hoezo, Jeanne d'Arc?

Bronnen

Paul A. Laguerre. Joan of Arc. Find A Grave Memorial 22152, Find a grave.com, 13 May 2001 (gezien 31-03-2018).
https://www.findagrave.com/memorial/22152/joan_of_arc
Cyril Hofstein. Jeanne d'Arc une nouvelle fois à la question. Le Figaro, 03-03-2006.
http://www.lefigaro.fr/lefigaromagazine/2006/03/03/01006-20060303ARTMAG90459-jeanne_d_arc_une_nouvelle_fois_la_question.php
Alex Duval Smith. Solved at last: the burning mystery of Joan of Arc. The Guardian, Dec. 17, 2006.
https://www.theguardian.com/world/2006/dec/17/france.alexduvalsmith

Roger Highfield. Joan of Arc relics 'from an Egyptian mummy'. The Telegraph, 05-04-2007.
https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/1547758/Joan-of-Arc-relics-from-an-Egyptian-mummy.html

Brian Coll. How St. Joan Was Sniffed Out. Times, 08-04-2007.
http://content.time.com/time/health/article/0,8599,1607991,00.html

Rob Hartmans. Jeanne d'Arc spreekt nog steeds tot de verbeelding. Historisch Nieuwsblad.nl, [gezien 05-04-2018].
https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/content/105540/jeanne-d-arc-spreekt-nog-steeds-tot-de-verbeelding.html

back up

Henri IV (1553-1610)
a.k.a. ' Vert Galant’, Hendrik IV

Deze Franse koning werd in 1610 vermoord. Tijdens de Franse revolutie werd zijn graf geplunderd en verdwenen zijn beenderen. Een 20ste eeuwse antiekhandelaar beweerde dat hij in 1919 in het bezit van de schedel van deze koning gekomen was. Die schedel werd in 2010 door Charlier onderzocht en toegeschreven aan Henri IV. Tal van historici en medici uitten destijds en naderhand hun zware twijfels over het onderzoek van Charlier.

Bertrand Ludes, in 2014 hoofd van het Forensisch Instituut van Parijs en voorzitter van de Franse Vereniging voor Forensische Geneeskunde bracht het heel diplomatiek: "Philippe Charlier gaat soms te ver in het interpreteren van zijn resultaten."

Sandrine Cabut. Polémiques sur le crâne supposé d’Henri IV. Le Monde, 20-01-2014.
http://www.lemonde.fr/sciences/article/2014/01/20/polemiques-sur-le-crane-suppose-d-henri-iv_4351224_1650684.html

back up

Maximilien de Robespierre (1758-1794)

Maximilien de Robespierre werd op 28 juli 1794 te Parijs onthoofd. Lichaam en hoofd werden in een naamloos graf op de inmiddels niet meer bestaande begraafplaats van Errancis (nu ‘Place de Goubeaux’) begraven.
Charlier onderzocht dus niet enig restant van Robespierre. Wat dan wel? Alleen zijn dodenmasker – en hij bouwde uit dat onderzoek weer allerhande niet te verifiëren theorieën en conclusies uit.

Bronnen

Redactie. Maximilien Robespierre. New World Encyclopedia, 23-11-2016 (gezien 31-03-2018).
http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Maximilien_Robespierre
Philippe Charlier en Phillippe Froesch. Robespierre: the oldest case of sarcoidosis? The Lancet, 21-12-2013.
http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(13)62694-X/abstract
Keith Kelland. Revolutionary Robespierre may have had rare immune disease. Reuters, 20-12-2013.

https://www.reuters.com/article/us-science-france-robespierre/revolutionary-robespierre-may-have-had-rare-immune-disease-idUSBRE9BJ00D20131220

back up

Adolf Hitler (1889-1945)

En hoe zit het dan met de aan Hitler toegeschreven resten die in Moskopu bewaard worden? Heeft Charlier bij het onderzoek iets sensationeels nieuws ontdekt? Het antwoord is simpel: nee. Hij herhaalt slechts wat eerdere onderzoekers al hadden opgemerkt. De gebitsdelen zijn 100% authentiek. Over het aan Hitler toegeschreven schedeldakfragment durft hij geen harde uitspraken te doen, en dat, het dient gezegd, siert de man.

back up

De canard van De Standaard

Op 30 maart 2018 verscheen op de site van de Belgische krant De Standaard een vooraankondiging van een interview door Steven de Foer met Jean-Christophe Brisard over de 'onthullingen' in diens boek.

De redactie van De Standaard werd direct daarop door een medewerker van Droog Magazine verwittigd dat het boek niets nieuws bevatte, en dat men, teneinde een canard te voorkomen, het geplande interview beter niet kon afdrukken. De Standaard hield zich helaas Oost-Indisch doof, en ging blind tot publicatie over.

Met als gevolg dat deze kwaliteitskrant de volgende dag middels een groot artikel haar lezers wijs maakte dat De dood van Hitler van Jean-Christophe Brisard en Lana Pershina opzienbarend nieuws zou bevatten - quod non. Dat dit boek op leentjebuur bij eerdere boeken gestoeld is, bleef natuurlijk onvermeld.

Ook werd deze nonsens uit het boek klakkeloos herhaald::

  "Philippe Charlier, de doctor in de gerechtelijke geneeskunde die ook al de lijken van Richard Leeuwenhart, Jeanne d’Arc en Robespierre onderzocht."  

Ten overvloede: Charlier heeft noch het lijk van Richard Leeuwenhart noch dat van Jeanne d'Arc noch dat Robespierre onderzocht. Zie: alarmbellen.

Bronnen

Bart FM Droog. De dood van Hitler. Het ware verhaal? NPE Nieuwsblog, 24-03-2018.
http://nederlandsepoezie.eu/?p=3579
Bart FM Droog. De dood van Hitler – Of: hoe uitgevers en instanties het publiek misleiden. The Post Online, 24-03-2018.
http://cult.tpo.nl/2018/03/24/dood-hitler-hoe-uitgevers-en-instanties-publiek-misleiden/

Steven de Foer. Hoe dood is Hitler? [Vooraankondiging]. De Standaard, 30-03-2018.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180330_03438580
Bart FM Droog. E-mail aan hoofdredacteur De Standaard, 30-03-2018.
Steven de Foer. Hoe dood is Hitler? Frans team keurt zijn tanden in Moskou. [Interview]. De Standaard, 31-03-2018.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180330_03439125

back up

Het Hitler-probleem bij Historiek
Historiek - reclameplatform voor uitgeverijen
Oorlogsouders en Ad van Liempt
Conclusie

Op 26 maart verscheen op Historiek.net een voorpublicatie uit De dood van Hitler, het boek van Jean-Christophe Brisard en Lana Parshina. Uit correspondentie met Historiek-redacteur Yuri Visser werd duidelijk dat de redactie van Historiek het boek niet had gelezen, maar een reclamestuk van de uitgevers kritiekloos had geplaatst.

Wat vreemd is, want twee dagen vóór de plaatsing van dat reclamestuk op Historiek, had ik de redactie al gewezen op het dubieuze karakter van het boek.

Ik wees de redactie ook op het gegeven dat Historiek meer fake-Hitlernieuws gelanceerd heeft. Zoals het artikel '100.000 euro voor sprookjeskasteel Adolf Hitler (22 juni 2015). Het respons van Yuri Visser:

"Voor wat betreft schilderijen vermelden wij normaal gesproken dat het om vermeende werken gaat en dat de echtheid niet onomstotelijk vast te stellen is, ook vanwege de schilderstijl van Hitler."

back up

Abnormale Hitlerberichtgeving op Historiek

Natuurlijk checkte ik dat en stelde vast dat men bij Historiek alleen abnormaal over de vermeende schilderijen van Hitler bericht, want in geen enkel Historiek-bericht over 'Hitlers' schilderwerken staat enig voorbehoud. Een paar voorbeelden:

 
"Het Britse veilinghuis Mullocks heeft donderdag weer enkele aquarellen van Adolf Hitler geveild. In totaal leverden zestien schilderijen ruim 120.000 euro op. Bij Mullocks worden wel vaker schilderijen van Adolf Hitler geveild. Vorig jaar verkocht het Britse veilinghuis nog dertien Hitler-schilderijen. Op één van die werken beeldde de latere dictator volgens kenners mogelijk ook zichzelf af. De donderdag geveilde aquarellen dateren allemaal uit ongeveer 1910."

Zestien aquarellen Adolf Hitler geveild. Historiek, 01-10-2010.
https://historiek.net/zestien-aquarellen-adolf-hitler-geveild/9179/
 

Geen enkel voorbehoud.

  "In Neurenberg wordt later deze maand een aquarel van de hand van Adolf Hitler geveild. (...) In Neurenberg zijn al vaker aquarellen van Hitler verkocht. Het hoogste bedrag dat voor een aquarel van de dictator neergelegd werd is tot nu toe 28.000 euro."

Zussen verkopen aquarel van Adolf Hitler. Historiek, 05-11-2014.
https://historiek.net/zussen-verkopen-aquarel-van-adolf-hitler/46121/

 

Geen enkel voorbehoud.

 
“In het Duitse Neurenberg zijn afgelopen weekend een aantal schilderijen van Adolf Hitler geveild. (...) De meeste werken die in Neurenberg geveild werden, maakte Hitler tussen 1904 en 1922. Hij ondertekende ze met A. Hitler."

100.000 euro voor sprookjeskasteel Adolf Hitler. Historiek, 22-06-2015
https://historiek.net/100-000-euro-voor-sprookjeskasteel-adolf-hitler/50968/

 

Geen enkel voorbehoud.

 
"Met name in Duitsland en Engeland worden nog geregeld aquarellen geveild die door Hitler zijn gemaakt. Ze brengen vooral geld op vanwege het feit dat ze door de latere dictator zijn gemaakt."

Adolf Hitler (1889-1945) - Führer van het Derde Rijk. Historiek, 03-07-2016.
https://historiek.net/adolf-hitler-fuhrer-derde-rijk/60303/
 

Geen enkel voorbehoud.

  Onlangs verscheen ‘Bloemen van het kwaad’ van Paul Damen. De auteur verzamelde en vertaalde gedichten van diverse dictators en andere bloeddorstige types uit het verleden en plaatst hun poëzie in een historische context. (...) De geselecteerde gedichten wisselen nogal van kwaliteit. Soms betreft het liefdesgedichten, maar andere dictators zijn alleen maar met het propageren van hun programma bezig. Van sommigen was bekend dat zij dichten, zoals Radovan Karadžić. (...) Ook van andere dictators was bekend dat zij kunstzinnige ambities hadden, zoals keizer Nero en Adolf Hitler, maar Osama bin Laden en Idi Amin? Bloemen van het kwaad is een origineel, bijzonder en enigszins maf boek. (...) De gedichten zijn niet altijd even boeiend, maar het gaat dan ook om de schrijvers ervan.

Edwin Ruis. Dichtende dictators. Historiek, 02-05-2016.
https://historiek.net/dichtende-dictators/58776/

 

Weer kritiekloze berichtgeving - ditmaal over een boek dat inmiddels ontmaskerd is als één grote vervalsing. Het verkocht vooral vanwege de gedichten ‘van’ Hitler – die stuk voor stuk door anderen geschreven waren.

Zie: Bloemen van het kwaad - Hoe Hitler de Nederlandse poëzie werd binnengemarcheerd.

Deze voorbeelden en de opmerking dat men bij Historiek met een serieus Hitler-probleem kampt mailde ik aan Historiek-redacteur Yuri Visser. Een respons bleef uit.

back up

Historiek - reclameplatform voor uitgeverijen

Wat is Historiek eigenlijk? Een Wikipediamedewerker wees me op problemen rond de Historiek-Wikipediapagina:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Historiek.



Die pagina is op 27 maart 2018 door Yuri Visser aangemaakt, en zou hoofdzakelijk bestaan uit reclame voor Historiek. Nu komen aldaar de volgende passages voor die dus óf letterlijke citaten van Visser of geparafraseerde uitlatingen van hem zijn, en die ook elders voorkomen:

 
"Historiek is een online geschiedenismagazine, in 2008 opgericht door Yuri Visser."
Frits Tromp. Historiek.net moet grootste geschiedenissite voor Nederlandstaligen worden. 'Historiek' biedt inzicht in het heden. De Stentor/-Veluws Dagblad, 30-04-2009.

" Naar eigen zeggen is het online magazine financieel afhankelijk van advertentie-inkomsten en donaties."
[Yuri Visser]. Over Historiek. Historiek, [s.a., gezien 06-04-2018].
https://historiek.net/over-ons/


"Historiek publiceert onder meer boekbesprekingen, voorpublicaties, historische achtergrondverhalen en encyclo-pedische artikelen. (...) Met de encyclopedische artikelen wil de site onder meer het geschiedenisonderwijs onder-steunen."
Yuri Visser. Historiek: verschil tussen versies. Wikipedia, 27-03-2018.
https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Historiek&diff=51319325&oldid=51319288


"Verder wordt samengewerkt met een groot aantal uitgevers van historische boeken."
'Bevriende uitgeverijen': Walburg Pers, Vantilt, Aspekt, Verloren, Unieboek/Uitgeverij het Spectrum. Colofon. Historiek, [s.a.; gezoen 06-04-2018].
https://historiek.net/colofon/


"Historicus Ad van Liempt [noemde] (...) Historiek "de beste historische nieuwssite van Nederland."
Juryrapport Geschiedenis Online Prijs 2017
http://www.geschiedenisonlineprijs.nl/images/juryrapport-2017.pdf

(...) "Ter versteviging van de financiële basis van het project, lanceerde Historiek in 2016 een online geschiedeniswinkel, waar circa 10.000 geschiedenisboeken te koop aangeboden worden. Hiervoor ging men een samenwerking aan met het Centraal Boekhuis."
Historiek Geschiedeniswinkel; https://geschiedenis-winkel.nl/

 

Oorlogsouders en Ad van Liempt

Ad van Liempt die een site aanprijst? Vreemd dat een lofzang van deze man wordt opgevoerd. Immers, in 2017 liet Van Liempt zich misbruiken voor de reclamecampagne voor het zeer omstreden boek Oorlogsouders van Isabel van Boetzelaer, waarin ze enerzijds het naziverleden van haar grootouders ontkent (haar grootvader was een gewetenloos commandant van een krijgsgevangenenkamp) en waarin ze anderzijds haar vader, een voormalig SS-er, in een slachtofferrol plaatst, die niets van de jodenvervolgingen geweten zou hebben.

Dat roept de vraag op hoe Historiek over Oorlogsouders bericht heeft:

 
"Bij Just Publishers verschijnt deze week het boek Oorlogsouders – Een familiekroniek over goed en fout in twee adellijke families het bijzondere verhaal van twee adellijke families. Eind jaren dertig raakt Willem, baron van Boetzelaer in pro-Duitse invloedssferen. Tijdens de oorlog neemt hij dienst bij de Waffen SS. Ingrid, baronesse Von der Recke, groeit op in een welstandig Pruissisch gezin. Haar vader verzet zich, waar mogelijk, tegen het nazisme."

(...)

"Het weekend daarop volgde zijn bekentenis. Dat hij [de vader] bij de Waffen-SS had gediend, dat hij tijdens de Duitse bezetting bij de Haagse recherche werkte en dat hij vele jaren achter de tralies had doorgebracht. Ze voelde zijn oprechte spijt, zijn innerlijke strijd en minachting voor zichzelf, hoe hij zo dom had kunnen zijn zich voor het karretje van de nazi’s te laten spannen. Hoezeer zijn tunnelblik hem had belet te zien wat recht was en wat onrecht, waaraan hij actief had bijgedragen. Hoe de roes hem in zijn greep hield waaruit hij pas ontwaakte toen het te laat was. Voor Ingrid [de moeder] maakte dit zijn bekentenis niet minder explosief. Wat moest ze hiervan denken? Hoe moest ze dit haar ouders vertellen, waar nooit nazi’s en zeker geen SS’ers over de vloer mochten komen?
"

Isabel van Boetzelaer. Oorlogsouders – goed en fout in twee adellijke families. Historiek, 21-03-2017.
https://historiek.net/oorlogsouders-goed-en-fout-in-twee-adellijke-families/67877/
 

De berichtgeving bestaat dus uit een door Isabel van Boetzelaer of haar uitgever aangeleverde voorpublicatie. Nu was het al in juni 2017 vier mensen duidelijk dat dit boek van A tot Z op bedrog stoelde. Een van hen was Maarten van Voorst, die later herhaaldelijk over dit boek en Isabel van Boetzelaer gepubliceerd heeft en overtuigend het bedrog aantoonde.

De Historieklezer wordt dit alles onthouden, terwijl het toch een kleine moeite zou zijn om bij dit stuk van Isabel van Boetzelaaer te vermelden wat er zoal gaande is rond dit boek.

Bronnen

Maarten van Voortst tot Voorst. Blauw bloed, zwart gedachtegoed – De verloren eer van freule Van Boetzelaer. De Nederlandse Boekengids 2017/4.
http://www.nederlandseboekengids.com/2017-4-maarten-van-voorst-tot-voorst/
Kim Bos & Bas Blokker. 'Zo had dit boek niet mogen verschijnen' Wat haar moeder vertelde, schreef Isabel van Boetzelaer als waarheid op. Maarten van Voorst zocht wél verder. NRC Handelsblad, 25-08-2017.
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/08/25/zo-had-dit-boek-niet-mogen-verschijnen-12660954-a1571030
Meindert van der Kaaij. Wat moeder vertelde over opa in de oorlog, blijkt niet de waarheid. Trouw, 31-08-2017.
https://www.trouw.nl/home/wat-moeder-vertelde-over-opa-in-de-oorlog-blijkt-niet-de-waarheid~a67595be/
John Töpfer. ‘Oorlogsouders’: veel aandacht in media & ingezonden brief Isabel van Boetzelaer. Adel in Nederland, 03-09-2017.
http://www.adelinnederland.nl/oorlogsouders-aandacht-media-ingezonden-brief-isabel-boetzelaer/
Hanneloes Pen. Het boek Oorlogsouders bevat cruciale fouten. Het Parool, 03-09-2017.
https://www.parool.nl/amsterdam/het-boek-oorlogsouders-bevat-cruciale-fouten~a4514526/
Bas Blokker. Lezing in Westerbork na fouten in oorlogsboek geannuleerd. NRC Handelsblad, 05-09-2017.

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/09/05/lezing-in-westerbork-na-fouten-in-oorlogsboek-geannuleerd-12847179-a1572319
Historische fouten: geen presentatie 'Oorlogsouders.' EenVandaag, 06-09-2017.
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/historische-fouten-geen-presentatie-oorlogsouders/
Maarten van Voorst. 'De hel van Attichy': een plagiaat. Facebook, 07-03-2018.'
https://www.facebook.com/notes/maarten-van-voorst/de-hel-van-attichy-een-plagiaat/10155071928241510/

Conclusie

Hieraan voegt Yuri Visser op de Historiek-site nog deze mededeling toe: "Wilt u adverteren op Historiek? Neem contact met ons op zodat we gezamenlijk een succesvolle campagne op kunnen zetten."

En:

"wij willen ons wel meer en meer ontwikkelen tot een volwaardig journalistiek project."

[Over Historiek. Historiek, [s.a., gezien 06-04-2018].
https://historiek.net/over-ons/

Het is dus duidelijk: Historiek is geen onafhankelijk tijdschrift, het is een reclameplatform waar uitgeverijen advertorials plaatsen. Dat mag, natuurlijk, maar pretendeer dan niet een betrouwbare geschiedenissite te zijn.

back up

Bronnen

Bart FM Droog. E-mail aan redactie Historiek, met als bijlage de bespreking die later op het NPE Nieuwsblog en TPO verscheen.
Bart FM Droog. De dood van Hitler. Het ware verhaal? NPE Nieuwsblog, 24-03-2018.
http://nederlandsepoezie.eu/?p=3579
Bart FM Droog. De dood van Hitler – Of: hoe uitgevers en instanties het publiek misleiden. The Post Online, 24-03-2018.
http://cult.tpo.nl/2018/03/24/dood-hitler-hoe-uitgevers-en-instanties-publiek-misleiden/
Bart FM Droog. E-mail aan redactie Historiek, 26-03-2018.
Yuri Visser. E-mail aan Bart FM Droog, 26-03-2018.

back up


Engelse vertaling in aantocht

Op 30 april 2018 berichtte Jean-Marie Pottier op Slate.com dat in september de Engelse vertaling van La mort d'Hitler. Dans les dossiers secret du KGB verschijnt. De Amerikaanse uit-geverij Da Capo Press brengt het uit onder de titel The Death of Hitler: The Final Word, in een hardcovereditie, die in de winkel zal liggen à $ 29,-.

Droog Magazine heeft inmiddels de Amerikaanse uitgeverij en W.W. Norton, de uitgever van het boek uit 1995, met vragen over de geplande uitgave benaderd. Het wachten is op respons.


Bronnen:

Jean-Marie Pottier. They Saved Hitler’s Skull. Or Did They? Slate, 30-04-2018.
https://slate.com/news-and-politics/2018/04/the-bizarre-decades-old-mystery-over-hitlers-possible-skull.html
The Death of Hitler. Aankondiging op Amazon.com. [Gezien 01-05-2018]
https://www.amazon.com/dp/0306922584/
Da Capo Press. Imprint van The Hachette Book Group. Lebanon (Indiana, USA).
https://www.dacapopress.com/
Bart FM Droog. E-mail aan Lissa Warren, The Hachette Book Group, 01-05-2018.
Bart FM Droog. E-mail aanEuroese vertegenwoordiger van W.W. Norton, 01-05-2018.

back up


DROOG- tijdschrift voor diepgravende onderzoeks-journalistiek. Droog, onafhankelijk en ter zake. Over zaken uit heden en verleden die er toe doen of deden. Zaken die meer aandacht vragen dan in een artikel van een of twee papieren pagina’s gegeven kan worden. 

Steun ons op Facebook: Droog - Slow jounalism

Doneer! Hoe? Mail: droog@epibreren.com

| naar boven