|
|||||||||||||||
versie: 10 maart 2017 - beginpagina Droog Inbreuk op het auteursrecht Anderzijds is er – hoogstwaarschijnlijk – sprake van ongeautoriseerde opname van gedichten. Aangezien bij geen van de gepresenteerde 'dictatorverzen' een deugdelijke bronvermelding¹ staat, kan je er gif op innemen dat geen van de rechthebbenden om toestemming is gevraagd. Die toestemming is nodig tot 70 jaar na de dood van de maker. Dat betekent dat voor het afdrukken van werken van Stalin (1878-1953), Salazar (1889-1970), Mao (1893-1976), Ho Chi Minh (1890-1969), Hirohito (1901-1989), Perón (1895-1974), Castro (1926-2016), Guevara (1928-1967), Terre'Blanche (1941-2010), Khomeini (1902-1989), Gaddafi, (1942-2011), Niazov (1940-2006) en Karadzic (1945) in het bloemlezingengedeelte van het boek voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbenden vereist is. Ontbreekt die toestemming, dan maakt de uitgeverij zich schuldig aan misdrijf, waar maximaal één jaar gevangenisstraf en een boete van maximaal € 81.000 kan worden opgelegd. Juridisch geformuleerd
en artikel 31a:
Dat brengt ons op artikel 23 , lid 4 van het Wetboek van Strafrecht, waarin de hoogten van die geldboetes beschreven staan: de vierde categorie, per 1 januari 2014: € 20.250; de vijfde categorie, per 1 januari 2014: € 81.000.³
http://wetten.overheid.nl/BWBR0001854/2016-07-01#Boek
Maximaal twee jaar of € 81.000 boete. Geen kattenpis. Geen beginnersfoutNu wordt uitgeverij Koppernik medegeleid door Bart Kraamer, die jarenlang voor uitgeverij Meulenhoff werkzaam was. Geen onnozel beginnend uitgevertje dus – uit hoofde van zijn ervaring moet hij geweten hebben van de auteursrechtelijke restricties rond de opname van complete en niet becommentarieerde gedichten. De gedichtfragmenten die in de Paul Damens 'essays' (zoals Koppernik ze in het persbericht waarmee het publiciteitsoffensief in gang werd gezet beschreef) worden besproken, vallen buiten de restricties van de Auteurswet. Maar voor gedichten die in het totaal worden getoond, zoals in het bloemlezingengedeelte van het boek geschiedt, geldt, hoe je het ook wendt of keert, de auteurswet in volle kracht. Niet alleen de rechthebbenden op de gedichten, ook de slachtoffers van Damens grootscheepse plagiaat kunnen zich beroepen op de genoemde wetsartikelen. Want plagiaat is uiteindelijk het inbreuk maken op andermans auteursrecht.
En wat zei Damen ook al weer over de makers van dit werk? Damen: "Een heleboel vertalingen, zoals die uit het Chinees van Mao, daar klopt geen kut van. Dus ik wilde liever alles zelf vertalen, en het dan achteraf laten nakijken."(Vice.com, 3 maart 2016). Welke teksten niet en ook weer wel Omdat het maar zeer de vraag is of de oorspronkelijke teksten die in Bloemen van het kwaad aan Pol Pot, Osama bin Laden, Nicolai Ceaucescu, Saddam Hoessein en de Noord-Koreaanse dictatoren worden toegeschreven, daadwerkelijk door hen vervaardigd zijn, is het zeer de vraag bij wie de rechten berusten. Een ander verhaal zijn de vertalingen van deze teksten. Als Damen ze geplagieerd heeft van vertalers die in of na 1946 in leven waren of zijn, dan gelden alle restricties van de Auteurswet voor deze vertalingen. Precies hetzelfde geldt voor de geplagieerde vertalingen van de gedichten van de al ruim zeventig jaar dode tirannen. Rechthebbenden op de originele literaire teksten zijn gewezen op deze affaire.
Ook is een aantal geplagieerde historici, journalisten en vertalers gewezen op hoe Damen en uitgeverij Koppernik hun teksten zonder enige bronvermelding en autorisatie exploiteren. Noten DROOG- tijdschrift voor diepgravende onderzoeks-journalistiek. Droog, onafhankelijk en ter zake. Over zaken uit heden en verleden die er toe doen of deden. Zaken die meer aandacht vragen dan in een artikel van een of twee papieren pagina’s gegeven kan worden.
Steun ons op Facebook: Droog - Slow jounalism |
|||||||||||||||